زلف او

زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم

طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی

من از آن روز که دربند توام آزادم

حافظ

پ.ن:چند تا بیتشو از اون وسطا حذف کردم...